Wandeling door het Vasto, deel 3
Vanaf de Piazza Barbacani is het een wandeling van nauwelijks honderd meter tot aan een beroemde plek. De Piazza Rossetti is vernoemd naar misschien wel de beroemdste telg van Vasto, de dichter Gabriel Rossetti. In het midden van het plein het ranke gedenkteken voor de grande vate van de Italiaanse Risorgimento. Met de Torre di Bassano op de achtergrond geeft dit een eerste kiekje dat naar het thuisfront kan gestuurd worden.
‘Rossetti is de grootste trots van de stad,’ zegt gids Alessandro Obino, ‘maar ook het grootste verdriet. Hij was alom geliefd in heel Italië, een vurig patriot. Tot 1929 werd hij aanbeden, daarna was het voorbij. Dat had met hém te maken.’
Obino wijst naar een bronzen medaillon met de beeltenis van Dante Alighieri op de achterkant van het gedenkteken.
‘Dante was Rossetti’s voornaamste inspiratiebron. Rossetti was ook een aanhanger van de Carbonari, een geheime groepering die streed tegen absolutisme. Die combinatie van elementen was dodelijk. Want voor Rossetti was de katholieke Kerk hét toonbeeld van absolutisme. Allegorieën in het werk van Dante werden door Rossetti geïnterpreteerd als zijnde gelinkt aan genootschappen als de Fedeli d’Amore of de Tempeliers. De Carbonari waren min of meer een zijtak van de vrijmetselarij. Zij waren tegen de kerk. Tot 1929 was de kerk in Italië enigszins op een zijspoor gerangeerd, door de fascisten. Daar kwam een einde aan met het Verdrag van Lateranen. Van dan af werd Rossetti doodgezwegen en Dante louter en alleen bestudeerd vanuit katholieke hoek. Alle grote werken over Dante die vandaag de dag in omloop zijn, moet je daar gaan zoeken.’
In de volgende dagen zou het onderwerp nog vaak aan bod komen. Opmerkelijk was dat Rossetti dan misschien doodgezwegen was, zijn naam kom je overal in Vasto tegen. Niet alleen op het naar hem genoemde plein, maar in vitrines van winkels, in gerechten in restaurants, in het Teatro Rossetti, Gabriel kijkt overal mee.
Obino: ‘Ik sprak over het grootste verdriet, dat was een boutade. Spreek je met Vastesi over Rossetti, dan zie je geen droevige gezichten. Vasto is altijd een eigenzinnige, opstandige stad geweest. Opstandig tegen Napoleon, tegen de Duitsers, tegen de betutteling door Rome, noem het maar op. Gabriel Rossetti is de verpersoonlijking van die weerbarstigheid. Kijk naar boven, naar de top van het monument. Een glorieuze adelaar staat op het punt weg te vliegen. Zoals de weerbarstige Rossetti in ballingschap naar het buitenland is gevlogen. De hele stad lijkt op die notie gebouwd: als een fort tegen een andere absolute macht, de zee.’
Ogen schieten je te kort op de Piazza Rossetti. Overal waar je kijkt, is er iets bijzonders. Achter de vitrine van een kledingzaak staat iets wat lijkt op een oude Romeinse muur. In werkelijkheid is dit een restant van het anfitheater Histonium, waarin net zoals in het Romeinse Colosseum veldslagen op zee werden nagebootst. Ook in de kelders van het palazzo Palmieri zijn er nog resten van het anfitheater te zien. We zeiden het voorheen al: de stenen spreken in Vasto.
Voor de bezoeker van deze website zullen we beetje bij beetje de geheimen van Vasto ontrafelen. Wil je er graag naartoe, stuur dan een mailtje naar hello@abruzzomonamour.com, en wij bezorgen je een hoop tips op het vlak van bezienswaardigheden, plekjes om te logeren, de lekkerste wijntjes uit de regio, de leukste restaurantjes, etcetera. Maar vooral: breng regelmatig een bezoekje aan de site en schrijf je in voor de nieuwsbrief.
Tip nummer één alvast op het vlak van logies, het plekje waar we altijd weer terugkeren: Best Vasto. Zie www.bestvasto.it
Zie ook het eerste deel van deze wandeling:
Wandeling door Vasto, deel 1. ‘Le pietre parlano’, de stenen spreken.
Wandeling door Vasto, deel 2. Linea di San Michele.
